Bir nesil vardı her şeyi iskele olan. Bir nesil vardı o iskelede hayalleri, sevdası, gençliği ve geleceği olan. Ne oldu da bunlar yeni nesile bir miras olarak değil de hatıra olarak bırakıldı? Neden artık gemiler yanaşmıyor, sevgililer el ele gezmiyor bu bir zamanlar Türkiye’nin en uzun iskelesinde? Mayıs Yedisinde neden artık takalar, kayıklar Giresun Adasına sefer yapmıyor, neden misafirlerini eskiden bu iskelede gezdirmeden yollamayan Bulancak halkı artık kendi bile balık tutmak dışında bu iskeleye uğramıyor? Neden, neden, neden? Bunları hep sordum kendime ve araştırmaya başladım ama ne yazık ki bir zamanlar dünya da sıralamalara giren bu Karadeniz’e gelinlik kız edasıyla uzayan, karpostalları süsleyen iskelenin tarihi ve yapımı hakkında hiçbir bilgi bulamadım Google amcadan ve bu beni daha da kahretti.
Soruyorsunuz bana şu an, ne oldu bu iskeleye neden hayıflanıyorsun diye. Cevap vereyim medeniyet diye bildiğimiz, hasretle beklediğimiz yol geçti üzerinden. Bu yol sadece iskelemizi değil bir nesli ve bir şehrinde geleceğinin üstünden geçti aslında. Yolun suçu yok belki, asıl suç yol projesini değiştiren o günün yerel yönetimi ve iskeleyi eski ihtişamına 10 yıldan fazladır kavuşturmayan diğer yöneticilerindir belki de.
Şimdi sizde merak ettiniz değil mi? Ya ne iskeleymiş bu diye. Anlatayım biraz size zor zar edindiğim bilgiler yardımıyla o zaman:
Eski Cumhurbaşkanlarından Celal Bayar`ın, Giresun`un Bulancak İlçesi`ne giderken kayığının alabora olması üzerine 1953 yılında yaptırdığı ve 272 metre uzunluğuyla döneminde Türkiye’nin en uzun iskelesi olma özelliğini taşıyan Bulancak İskelesi, devlet karayolunun sahil kenarına alınması ve Karadeniz sahil yolunun deniz doldurularak yapılması nedeniyle 125 metre kısaldı.
Bulancak İskelesi`nin yapılmasına neden olan olayın tanıklarının anlattıklarına göre, 1946 yılı Şubat ayında Demokrat Parti Bulancak ilçe teşkilatın açılışını yapmak üzere, Demokrat Parti Genel Başkanı Celal Bayar ilçeye davet edilir. Vapurla yola çıkan ve 2 Şubat 1946 gecesi saat 02.00 civarında Bulancak açıklarına gelen Bayar ve beraberindeki heyeti almak üzerine kayıklarla vapura yaklaşırlar ve Celal Bayar ve Yönetim Kurulu üyesi İbrahim Çehreli`yi kayıklarına alırlar. Sahile yaklaşık 100 metre kala kayıkları alabora olur ve hep beraber denize dökülürler. Bulancak`taki tahta iskelede mısır boşaltan Kahraman Kaptan’ın motoru hemen yardımlarına yetişir. O gün orada Bulancak halkına Demokrat Parti`nin iktidara gelmesiyle daha büyük bir iskele yapacağına dair söz veren Celal Bayar, 1951 yılında dönemin Bayındırlık Bakanı olan Kemal Zeytinoğlu`nun ekini Bulancak`a göndererek iskele yapımı için plan ve proje hazırlatır ve Bulancak İskelesi, her biri 30 metreden 9 bada olmak üzere toplam 272 metre uzunluğunda inşa edilir.
Yıllarca ihtişamı ile görenlerin hayretine mazhar olan bu iskele her gün binlerce insanı, gemi ve takaları ağırlar. Mayıs Yedisi şenliklerinde Adaya seferler düzenlenir buradan. Sevdanın sevdalının yeridir artık iskele. Dedemin beni götürüp iskelede fındık yüklenen büyük gemilere bindirip gezdirdiği yerdir iskele. Hala bile gençlerin iskelede yüzebilmeyi kendine bir hedef, başarı bildiği bu güzel yer Bulancaklı için asla bir iskele olmamıştır. İskele Bulancak ve Bulancak iskeledir aslında. Türkülere, şiirlere konu olan bu iskele birileri yüzünden kısalmış ve 2013 yılına kadar hiçbir ilerleme kaydetmemiştir. Bulancak halkının kalbine, ekmeğine atılmış bu büyük yara yıllar sonra 2013 yılında Bulancak Belediyesi tarafından sadece 30 metrecik uzatılabilmiştir. Şimdi ki mevcut Belediye Başkanının iskele için bir proje hazırladığı bilinmekte. Belki eski ihtişamına kavuşmayacak ama umarım artık Bulancak bu iskeleye vefa borcunu öder.
Yazının orjinalini okumak için: Bir neslin hikayesi, Bulancak İskelesi
Bu bir Giresun Blog içeriğidir.
